தங்களில் அநேகருக்கு இந்த 2020 பெரிய சவாலாக அமைந்து இருந்தாலும், எனக்கும் என் குடும்பத்திற்கும் இந்த வருடம் ஒரு சுவாரஸ்யமான படிப்பினையாக தான் இருந்தது.
இங்கே அமெரிக்காவில் பல துறைகள் கோவிட் காரணத்தினால் மூட பட்டு அந்நிறுவனத்தில் பணிபுரிவோர்களின் நிதிநிலைமை பாதிக்க பட்டு இருந்த போதிலும் அம்மணியின் மருத்துவ துறை மற்றும் என் நிதி துறை இரண்டும் "அத்தியாவாசியதுறையாக " நிர்ணயிக்க பட்டதால் இருவரின் வேலைகளின் சில சிறிய மாற்றங்கள் இருந்தாலும் பெரிதான பாதிப்பு ஒன்றும் ஏற்பாவிலை,
What an embarrassing loss Man. It was awful.
Hope the Packers put one across Bears next week, for I think it's not working out well for us against the Cardinals next Sunday.
Just want to make the play off and from then on its anyone's game.
Still Hoping....
"வரும் போது மறக்காம சமையலுக்கு காய்கறி ஏதாவது வாங்கின்னு வந்துடுங்க!!"
அலை பேசியில் கணவனிடம் கூறினார் அம்மணி.
அம்மணி மருத்துவர் தானே, கண்டிப்பாக கணவனும் மருத்துவராக தான் இருப்பார் என்று நினைத்தால் தவறே இல்லை.
அருமையான குடும்பம். அம்மணி திருச்சியில் ஒரு மருத்துவமனையில் டாக்டராக பணி புரிந்து கொண்டு இருக்கின்றார்கள்.. ஆஸ்தி, ஆசை இரண்டிற்கும் சேர்த்து ஒரே ஒரு செல்ல மகன்.
டிஸ்கி:
இது முற்றிலும் என் கற்பனையே. ரஜினி என்ற ஒரு நடிகனை நான் மிகவும் ரசித்து கொண்டாடி இருக்கின்றேன். ஒரு எளிமையான ஆரம்பத்தில் இருந்த வந்தவர் தன் நம்பிக்கையாலும் விடா முயற்சியினாலும் சற்றும் பின் வாங்காமல் தன் இலட்சியத்தை நோக்கி பல முறை எதிர் நீச்சல் போட்டு திரை உலகத்தில் சக்ரவர்த்தியாக திகழ்ந்தார்- திகழ்கின்றார்-திகழுவார்.
"எப்ப வோட்டு போட போறீங்க"
காது கிழிய கேட்டு கொண்டே நேற்று என் அருகில் வந்தாள், இளைய ராசாத்தி.
"நாளைக்கு தானே காலையில் போய் போடுவேன்
"மக, நான் எல்லாம் அந்த காலத்து ஆள். நமக்கு அங்கே போய் வரிசையில் நின்னு .. என் வோட்டு என்ன ஆச்சி? என் வோட்டு என்ன ஆகும்ன்னு டென்ஷனில் நின்னு, பேரை சொல்லி அவங்க, எல்லாம் சரியா இருக்கு, அங்கே போய் வோட்டை போடுங்கன்னு சொல்லும் போது கிடைக்குற த்ரில் வேணும்"
"இதுல என்ன த்ரில்..?"
"நம்ம ஓட்ட நமக்கும் முன்னால எவனும் போட்டு இருக்க கூடாது இல்ல!!"
"அது எப்படி, ஐடென்டிபிகேஷன் கேப்பாங்க தானே "
எழுமின் - சர்வதேச தமிழ் பெண்களுடன் ஒரு காலை!
அனைத்திற்கும் முன்...
எனக்கும் "எழுமின்" பெண்களுக்கும் என்ன?
மூன்று தலைமுறை மகளிரோடு வாழும் என் வாழ்வின் இலட்சியத்தை சொன்னால் அது புரியும் .
அம்மா (எனக்கு நான்கு வயது இருக்கும் போது கணவனை இழந்தவர்கள்) :
இவன் வாழ்வை பார்க்க அவருக்கு கொடுத்து வைக்கவில்லையே என்று எண்ண வேண்டும்.
மனைவி : நான் பெற்ற என் இரு மகள்களுக்கும் இவனை போலவே ஒருவன் அமைய வேண்டும்.
மகள்கள் : நாளை எங்களுக்கும் மகள்கள் பிறக்கையில் இவனை போல் ஒரு தந்தை வேண்டும்.
இந்த மூன்றை மட்டுமே இலட்சியமாக வைத்து கொண்டு வாழும் ஒரு சராசரி மனிதன் தான். வாழ்வின் மற்ற அனைத்துமே இந்த மூன்றில் தான் அமைந்துள்ளது. இதில் வெற்றி என்றால் வாழ்வே வெற்றி.
சரி, தலைப்பிற்கு வருவோம்.
நேற்று, "எழுமின்" என்ற அமைப்பை சார்ந்த அருமை தோழி புவனா கருணாகரன்...
"விசு!!, எழுமின் சார்பாக TWI (சர்வதேச தமிழ் பெண்கள்) ஒரு Zoom நிகழ்ச்சி நடத்த போறோம், நேரம் இருந்தால் வரவும்"
என்று ஒரு அழைப்பை தர..
"அங்கே என்ன செய்ய போகின்றீர்கள்?!!"
"என்னையும் சேர்த்து பதினாறு பெண்கள் பேச போகின்றோம், பெண்களில் எழுச்சியை (Empowerment?) பத்தி!!!"
புத்தம் புது காலை போல முடியாவிட்டாலும் ஒரு மீளாவது போடலாம்.
"வா வாத்தியாரே.. ஐரோப்பா பயணம் எல்லாம் எப்படி ?"
கொஞ்சம் கிட்டார் கொஞ்சம் கீபோர்டு கொஞ்சம் ட்ரம்ஸ் கொஞ்சம் ராகம் மாறாமல் நம்மகிட்ட இருக்கு என்ற விஷயம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா கொஞ்ச பேருக்கு தெரியவர நம்மளையும் கொஞ்சம் பேர் கொஞ்சும் படி ஒரு கொஞ்சம் நல்ல நேரமா வாழ்க்கை போய் கொண்டு இருந்த நேரத்துல.
அம்மா "இங்கே நீ படிச்சி கிழிச்சது போதும் மதராசுக்கு போய் படி"ன்னு சொல்லி அனுப்ப அங்கே போனா அம்புட்டு ஒன்று விட்டதுங்களும் இங்கிலீசில் மட்டும் பேச, நமக்கும் இங்கிலீஸ் வரும், ஆனா இவனுங்க லேலவே வேற மாதிரி இருக்கேன்னு நினைக்கையில்,
"வாத்தியாரே..."
ஓடோடி வந்தான் ஏழாம் அறிவு பெற்ற என் நண்பன் குரு!
"சொல்லு!!"
"ராம் லக்ஷ்மணன் படம் பாத்தியா!!?"
 |
| 2020 ல் 1981ன் இளையராஜாவோடு! |
"+2 பர்ஸ்ட் இயர்!!! ? வாத்தியாரே, அதை +1 ன்னு சொல்லுவாங்க"
"முட்டா பசங்க, +1ன்னு ஒன்னு கிடையாது, + 2 பர்ஸ்ட் இயர் , + 2 செகண்ட் இயர்"
"ரொம்ப முக்கியம், விஷயத்துக்கு வா, ராம் லக்ஷ்மணன் பாத்தியா!!?"
"குரு, நான் தேவர் பிலிம்ஸ் படம் பாக்குறது இல்ல, குரு!"
"ஏன்!!?"
MGR - சிவாஜி - கமல்ஹாசன் - கண்ணதாசன்!
சென்ற பதிவில் குரு படத்தில் இளையராஜா இசையமைத்து வந்த பாடல்கள் கல்லூரி நாட்களை எப்படி எல்லாம் ஆட்டி அசைத்தது என்று சற்றே சுட்டி காட்டி இருந்தேன்.
இந்த பாடலின் ஆரம்பம் தான் விரும்பும் - காதலிக்கும் ஒரு பெண் எங்கோ சென்று இருக்க காதலன் கிண்டலாக பாடும் பாட்டு போல் அமைந்த காட்சி..
பாடலின் இசை என்னமோ சூப்பர் மெட்டாக இருந்தாலும் பாடல் வரிகள் என்னமோ ஆராம்ப்பு பசங்களுக்கு தமிழ் வாத்தியார் வைத்த போட்டியில் பங்கேற்ற படைப்புகள் போல் இருக்கும்.
என்னடா இது? இவ்வளவு அழகான மெட்டு, இதுக்கு எப்படியெல்லாம் எழுதி இருக்கலாம் என்று நினைக்கையில், இந்த பாடலை யார் எழுதினார்கள் என்று தேடுகையில்..
"கண்ணதாசன் "
அதிர்ந்தே விட்டேன்.
என்னடா இது ?
80 களின் ஆரம்பத்தில்..
ஹிந்தியில் எந்த படம் வந்து ஹிட் ஆனாலும் அதை K R பாலாஜியின் புண்ணியத்தில் தமிழில் ரஜினி அல்லது கமல்ஹாசனை வைத்து பார்த்துவிடுவோம்.
படம் என்னமோ ஹிந்தியில் போடு போடு என்று போடடாலும் தமிழில் அவ்வாறான வெற்றியை பெறவில்லை.
இசை இளையராஜா..
ஆடுங்கள் பாடுங்கள்..
பறந்தாலும் விடமாட்டேன்
பேரை சொல்லவா..
எந்தன் கண்ணில் ..
இப்படி பட்ட சூப்பர் ஹிட் பாடல்களும் மற்றும்,
தயாரிப்பாளர் சொன்ன பணத்தை தரவில்லையே என்னமோ
மாமனுக்கு பரமக்குடி
நான் வணங்குகிறேன்
என்று
"இது இளையராஜாவா கம்போஸ் பண்ணாரு!!!?"
என்று கேட்கும் படியான இரண்டு பாடல்களும் நிறைந்த படம்.
சரி .. தலைப்பிற்கு வருவோம்.
B .Com இறுதி ஆண்டு.
எப்படியும் அரியர்ஸ் எதுவும் இல்லாமல் பாஸ் பண்ணவேண்டும் என்ற ஒரு நிலைமை. இறுதி செமெஸ்டரில் " Income Law - Practicals"என்ற ஒரு பாடம். இந்த பாடம் மிகவும் கடினமாக ஒன்றாக இருந்தாலும் ஒழுங்காக கவனித்து படித்தால் முதல் வகுப்பில் தேர்ச்சி பெறலாம்.
ஒழுங்காக படிப்பதற்கு நாம் எங்கே போவோம்? அதனால்.. என்னால் முடிந்தவரை படித்து விட்டு, இனிமேலும் முடியவில்லை என்று கடைசி தஞ்சமாக பிரைவேட் டுயூஷன் எடுக்க ஆபத்வாந்தவான் "எழில்" வாத்தியாரிடம் செல்ல..
"என்ன விசு, இன்னும் ரெண்டு மாசம் தானே இருக்கு ? ஆறு மாச சிலபஸை எப்படி கவர் பண்ண போறோம்"?
"சாரி, எப்டியாவது ஹெல்ப் பண்ணுங்க, எழில்! நான் பாஸ் பண்ணியே ஆகணும், இது வாழ்க்கை பிரச்னை"
"உனக்குன்னு தனியா எடுக்க முடியாதே, விசு! இன்னும் ரெண்டு மூணு பேர் பேர் இருந்தா!!?"
"பிரச்சனையே இல்ல"
வகுப்பில்..
ஏற குறைய அனைத்து நட்புகளும்..
"அந்த பாடத்தில் தேறுவது கஷ்டம்ன்னு தெரிஞ்சி அதை அரியர்சில் வைச்சிட்டோம், அதை நிதானமா அடுத்த வருஷம் பாத்துக்கலாம்"
"எழில் இரெண்டே மாதத்தில் முழு சிலபஸ் எடுக்குறேன்னு சொல்லி இருக்காரு. வாரத்துக்கு அஞ்சி க்ளாஸ், எனிஒன் இன்டெரெஸ்டட்?"
ஆறு பேர் அடித்து பிடித்து ஒத்துக்கொள்ள.. ஏப்ரல் மாதம் நடுவில் வர இருக்கும் இறுதி தேர்விற்க்கான புத்தகத்தை பிப்ரவரி இரண்டாம் வாரத்தில் வாங்கினோம்.
"டே, எப்படியாவது பாஸ் ஆகிடு, பைல் ஆனா என் மூஞ்சிலே முழிக்காதேன்னு"
என்ற அசரீரோ ஒலிக்க..
சும்மா சொல்ல கூடாது. எழிலின் உதவியால் வருமான வரி நன்றாகத்தான் போனது. வாரம் ஐந்து நாட்கள் காலை ஐந்தில் இருந்து ஏழு வரை. அடுத்த இரண்டு மாதங்கள் போனதே தெரியவில்லை.
இன்னும் பத்து நாட்களில் பரீட்சை.
எழில்," இந்த சனி கிழமை காலை பத்து டு ஒரு மணி எல்லாரும் இங்கே வந்துடுங்க. ஒரு பைனல் ரிவியூ பண்ணலாம். பரீட்சையில் எப்படி கேப்பாங்க, A B C செக்ஸனில் என்ன என்ன கேள்வி வரும், எப்படி எப்படி பதில் எழுதணும்னு பார்க்கலாம். இத மிஸ் பண்ணிடாதீங்க! இரண்டு மாசம் படிச்சது வேஸ்ட் ஆகிடும்"
என்று சொல்ல..
அனைவரும் தலையாட்டிவிட்டு விடை பெற, வெள்ளி மாலை வந்தது..
எனக்கும் ஒரு வருடம் முன்னால் B Com முடித்து CA படித்து கொண்டு இருக்கும் நண்பன் குரு, காலிங் பெல்லை அடிக்க ..
"வாத்தியாரே.. !!!"
(நல்ல கேள்வி, உனக்கும் முன்னால B .Com முடிச்சவன் உன்னை எதுக்கு வாத்தியாரென்னு கூப்பிட்றான் என்று நீங்கள் கேட்பது, அதை குருவிடம் தான் கேட்கவேண்டும்)
"நாளை காலை பத்தில் இருந்து ஒரு மணி வரை எந்த பிளானும் வைச்சிக்காத.. "
"என் வாழ்க்கையில் தான் உனக்கு என்ன அக்கறை குரு!!!"
"இருக்காதா பின்ன, இளையராஜாவை எனக்கு அறிமுகடுத்தியதே நீ தானே.. அதுக்கு நன்றி கடன்"
"புரியல!"
"நாளைக்கு காலையில் பத்து மணிக்கு, குரு"
"சுத்தமா புரியல, குரு"
"வாத்தியாரே, காலை பத்து மணிக்கு குரு"
"ஓ.. எழிலை நீ குருன்னு கூப்புடுவியா குரு ?
"இப்ப எனக்கு புரியல!!! "
"பத்து மணிக்கு குரு குரு ன்னு என்ன சொல்ல வர குரு?":
"இப்ப தான் ஆபிசில் இருந்து வரேன், வாத்யாரே"
"வா, தப்பே இல்ல !!"
"எங்க ஆபிசில் பக்கத்துல என்ன இருக்கு"
"சொல்லு"
"ராஜா தியேட்டர்"
"அதுக்கு என்ன இப்ப!!!?"
"வாத்தியாரே, நாளைக்கு ஒரு நாள் மட்டும் காலை காட்சி.. IV சசி இயக்கத்தில் கமல் ஹாசன் நடிப்பில் இளையராஜா இசையில், படத்து... பேரை சொல்லவா? அது நியாயமாகுமா ?"
"குரு!!!! "
"அதே தான், பத்து மணிக்கு ஆரம்பிச்சிடும்.. நான் ஒரு ஒன்பதரைக்கெல்லாம் இங்கே வந்துடுறேன், பகல்காட்சியினாலும் விடமாட்டோம்" பாடினான்.
"ஓகே, குரு.. "
"ஓகே வாத்தியாரே.."
நினைவு வந்தது..
"குரு, நாசமா போச்சி..."
"ஆடுங்கள் பாடுங்கள்ன்னு இருக்குற நேரத்தில், இது என்ன நாசமா போச்சி?:
"நாளைக்கு காலை எழில்ட்ட பத்துமணிக்கு பைனல் ரிவிசன்".
"எதுக்கு!!!?"
"Income Tax - Practicals"
"ரொம்ப அவசியம்! அதை வேற ஒரு நாள் பாத்துக்கலாம்"
"ஐயோ, முடியாது குரு.. "
"வாத்தியாரே.. ஆறுமாசத்துக்கு ஒரு முறை பரீட்சை வரும், ஆனா இந்த பகல் காட்சி குறிஞ்சி பூ போல, பனிரெண்டு வருசத்துக்கு ஒரு முறை தான் வரும், வண்டியில் ஏறு, நேரா போய் எழில்ட்ட பேசிடலாம்"
வண்டியை கிளப்பி எழில் இல்லம் செல்ல ..
"எழில், நாளைக்கு கிளாசை ஞாயிறு திங்கள் போல வைச்சிக்கலாமா "
"இல்ல விசு, நாளைக்கு மதியம் மூணு போல திருவள்ளுவர் பஸ்ஸில் திருப்பதி போக போறோம், வர ஒரு வாரமாகும். குடும்பத்தோடு திருப்பதி போறோம்".
"இல்ல, அவசரமா ஒரு விஷயம், காலையில் கண்டிப்பா போகணும்.."
"உனக்கு என்ன பிரச்சனை? அம்மா எல்லாம் OK தானே.. "
"இல்ல, அது வந்து, காலை பத்து மணிக்கு குரு.."
"புரியல.. என்ன குரு.. ?"
குரு, "நீயே சொல்லு"
எழில் "குரு, நீ இவனுக்கு எடுத்து சொல்லு, போன வருஷம் நீ கூட இந்த ரிவிசன் எவ்வளவு பெரிய ஹெல்ப் பண்ணிச்சினு என்கிட்டே மணிக்கணக்கில் சொன்ன தானே, இவனுக்கு சொல்லு"
குரு,"இல்ல எழில், ராஜா தியேட்டரில், நாளைக்கு ஒரு நாளுக்கு மட்டும் காலை காட்சி IV சசி இயக்கத்தில் கமல்ஹாசன் நடிப்பில் இளையராஜா இசையில்..
"குரு!!!"
"அதே தான்"
என்னை விட எழில் அதிகமாய் உணர்ச்சிவசப்பட்டு..
"இப்ப என்ன பண்றது விசு, ஒரே ஒரு நாள் காலை காட்சியா, நல்லா தெரியுமா?"
குரு, "நாளை ஒரு நாள் மட்டும்ன்னு போஸ்டர் போட்டு இருக்கு..
"இப்ப என்ன பண்றது.."
என்று மூவரும் மூளையை பிசக்க .. எழில் ஒரு பிரமாத பிளான் சொல்ல..
அடுத்த நாள் காலை ஒன்பதே முக்காலிற்கு எழிலின் இல்லத்தின் எதிரே என்னை தவிர மற்ற நட்புகள் இருக்க, அங்கே ஒரு நோட்டிஸ்..
'எல்லாரும் , பத்துமணிக்கு ராஜா தியேட்டருக்கு வந்து அங்கே காலை காட்சிக்கு ஒரு டிக்கட் வாங்கி உள்ளே வந்துடுங்க. விசுவும் நானும் அங்கே இருப்போம். மத்த விஷயங்களை அங்கே பேசிக்கலாம்"
எழிலும் இளையராஜா வெறியர் என்று அன்று தான் அறிந்தேன்.
பத்து மணிக்கு, ராஜா தியேட்டரில் டிக்கட் வாங்கி நானும் எழில் மற்றும் குரு அங்கே இருந்த கான்டீன் பெஞ்சில் அமர, மற்ற மாணவர்களும் வந்து சேர..
எழில், "இன்னைக்கு இங்க தான் டுயூஷன்!"
என்று சொல்லி அங்கே இருந்த பெஞ்சில் அனைவரும் அமர..
" குரு, நீ உள்ள போ, பாட்டு வரும் போது மட்டும் வந்து எங்களை கூப்பிடு"
எழில் ஆணையிட குரு அடிபணிய, பைனல் ரிவிசன் தீர்க்க சுமங்களிப்பவ என்று முடிந்தது.
இன்னாடா, விசுவை ஆளையே காணோம்னு கேட்டுன்னு (அப்படி யாரும் இருந்ததா தெரியல, இருந்தாலும் சும்மா ஒரு பில்ட் அப் இருக்கணும் தானே, அதான் ) இருக்கும் நட்புகளுக்கு..
சென்ற பதிவில் எழுதியது மாதிரி இங்கே NFL சீசன் துவங்கியாச்சி. NFL என்றழைக்கப்படும் National Football League இங்கே அட்டகாசமாக கொண்டாடப்படும், அந்த கொண்டாட்டத்தில் அடியேனும் மகிழ்ந்து கொண்டு இருப்பதால் , நேரம் அதிலேயே செலவிடப்படும்.
 |
| எங்கேயும் எப்போதும் RAMS ! |
இந்த போட்டியில் மொத்தம் முப்பத்தி இரண்டு அணிகள் போட்டியிடுகின்றன. ஒவ்வொரு அணியும் ஒவ்வொரு நகரத்தின் பெயரோடு சேர்த்து தங்களின் அணியின் பெயரையும் வைத்து கொள்வார்கள்.
வாழ்க்கை தான் எப்படி மாறிவிட்டது? சென்ற வருடம் இதே மாதத்தில், கனடாவில் டொரொன்டோவில் ஒரு திருமணத்திற்கு சென்றேன். டொரொன்டோவில் அடியேனின் அக்காவும் குடும்பத்தோடு வாழ்கிறார்கள் தானே. அதனால் திருமணம் முடிந்ததும் அவர்களோடு இரண்டு நாள் இருந்து விட்டு வரலாம் என்று திட்டம்.
கிளம்ப இரண்டே நாட்கள் இருக்கையில்
"கம்பெனியின் தலை, வெள்ளி காலையில் ஒரு அவசர மீட்டிங் இருக்கு " ஊரில் தானே இருக்க!?"
"ஐயோ.. டொரொன்டோ போக வேண்டி இருக்கே "
சென்ற வாரம் பதிவில் எழுதியதை போல், Football சீசன் ஆரம்பித்து விட்டது. இந்தியாவில் கிரிக்கட் போல் அமெரிக்காவில் Football is a religion. இந்தியாவிலாவது கிரிக்கெட் மட்டும் தான் பிரபலமான விளையாட்டு. இங்கே basketball, baseball, Ice Hockey என்று மற்ற விளையாட்டுகளும் பிரபலமாக இருந்தாலும் Football, Fottball தான்.
கடந்த ஆறு மாதங்களாக காய்ந்து போய் வீட்டில் விட்டத்தை பார்த்து கொண்டு இருந்த என்னை போன்றோருக்கு இந்த வாரம் அறுசுவை என்று தான் சொல்லவேண்டும்.
 |
| Ready for Game |
வியாழன் அன்று Football சீசன் ஆரம்பிக்க, வெள்ளி மற்றும் சனி US OPEN Tennis , அரை இறுதி மற்றும் இறுதி ஆட்டம். அதுமட்டும் இல்லாமல் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் நகரை சார்ந்த NBA Los Angels Lakers மற்றும் Los Angels Clippers அணிகளும் பிளோரிடாவில் சிறப்பாக ஆடிக்கொண்டு இருக்கின்றன. இந்த இரண்டு அணிகளில் ஒன்று தான் இறுதி ஆட்டத்தில் பங்கேற்கும் என்றும் கோப்பையை வெல்லும் என்றும் எதிர் பார்க்க படுகின்றது.
இது இப்படி போய் கொண்டு இருக்கையில்.. பழம் நழுவி பாலில் விழுவதை போல்,, இந்த வியாழன் முதல் அடுத்த நான்கு நாட்களுக்கு US OPEN GOLF துவங்க இருக்கின்றது.
திருவிளையாடல் தருமி போல் " எனக்கில்லை, எனக்கில்லை" என்று ஒப்பாரி வைத்து கொண்டு இருந்த எனக்கு திகட்ட திகட்ட பரிமாட படுகின்றது.
எங்கேயோ ஒரு குரல்..
அப்பாடா.. .2020 - 21 உதயமாகிறது.
இன்னாது? 2020 உதயமாகுதா? இன்னா சொல்லுற என்று கேட்போர்களுக்கு !
இன்று .. அதாவது செப்டம்பர் பத்தாம் தேதியான இன்று National Football League என்று அழைக்கப்படும் அமெரிக்க Football ஆட்டம் ஆரம்பிக்கின்றது. முதல் ஆட்டமான இன்று நடப்பு சூப்பர் பௌல் சாம்பியன் கான்சாஸ் சிட்டி Chiefs அணிக்கும் ஹூஸ்டன் டெக்சன் அணிக்கும் இன்று துவங்க இருக்கின்றது.
நேத்து ஞாயிறும் அதுவுமா, மதியம் காலிங் பெல் அடிக்க..
"தண்டம், கொரோனா நேரத்துல இங்க என்ன பண்ற, தான் பெற்ற இன்பம் வையகத்துன்னு எதாச்சம் இடக்கு முடக்கா பண்ணிடாத தண்டம்"
அதுவும் சரி தான்.. என்ன விஷயம்"
"நான் வந்த விஷயத்தை விடு.. நீ செத்த வாத்தியாரே.."
"என்னடா சொல்ற"?
"காலையில் இருந்து வீட்டை விட்டு வெளிய வரலை போல இருக்கு!!?"
"இல்ல, கோயில் கூட இப்ப எல்லாம் ஆன் லைன் தானே.,. அதனால வீட்டுக்கு உள்ளேயே தான் இருந்தேன் , என்ன விஷயம்"
"வெளிய வந்து பாரு"
வந்தேன் .. பார்த்தேன்..
தண்டம், " பக்கத்து வீடு வெள்ளைகார மச்சான் தன் அம்மணிக்கு ஐம்பதாவது பிறந்த நாளை எப்படி ஊரறிய கொண்டாடுறான் பாரு..."
ஞாயிரு மாலை வேளையில் சற்றே இளைப்பாறி கொண்டு இருந்த நேரத்தில் சும்மா தானே இருக்கோம், கடற்கரை வரை போகலாமே என்று நினைத்து அம்மணியும் அடியேனும் செல்ல..
அங்கே கிடைத்த காட்சிகள் எங்களை மலைத்திட செய்தன.
நீங்களும் பாருங்களேன்.
ஸ்பீக்கரில்..
"எல்லாரும் அசம்ப்ளிக்கு வாங்க, நம்ம ஸ்கூல் - ஸ்டுடென்ட் - சினிமா... "
கேட்டவுடன், அம்மா நினைப்பு என்னை அறியாமலே வந்தது..
""விசு, பத்தாவது போல + 2 விலும் மார்க்கில் கோட்டை விட்டுடாத. சினிமா சினிமான்னு இருக்காத, படிப்பில் கவனம் செலுத்து"
சே.. என்னடா மகன் நான்! அவங்க சொல்லிட்டு போய் ஒரு மாசம் கூட ஆகல, அதுக்குள்ள, மாட்டிகிட்டேனே என்று நினைக்கையில்..
"விசு, அப்ப கூட தப்பு பண்ணிட்டேன்னு வருந்தாம, மாட்டிக்குனோமேன்னு பீல் ஆகற பாரு.. ரொம்ப தப்பு"
ஸ்கூல்- ஸ்டுடென்ட் -சினிமா..
"ஏன், எழில், நாம ரெண்டு பேர் மட்டும் தானே தப்பு பண்ணோம்.அதுக்கு ஏன் ஸ்கூல் ஸ்டுடென்ட் சினிமான்னு என்னமோ சொல்லி எல்லாரையும் வர சொல்லுறாங்க..?"
"எல்லாருக்கும் எதிரில் வைச்சி பனிஷ்மென்ட் போல இருக்கு, எங்க அப்பாவுக்கு தெரிஞ்சா.."
"அடிப்பாரா? "
"அடிச்சா பரவாயில்லையே.. கோச்சிக்குவார்"
"சரி, என் தப்பு தான், வா போகலாம் "
அருகில் இருந்த லாரன்ஸிடம்,
மெட்ராஸ் நல்ல மெட்ராஸ்! - 3 (பாக்யராஜின் அறிவுரை)
இரண்டு மணி நேரம்..
காலை காட்சி பாமா ருக்மணி 10 க்கு ஆரம்பிக்கும்.
இப்ப பத்தாக போது. அடிச்சி பிடிச்சி ஓடுனா நியூஸ் ரீல் முடிஞ்சி படம் தொடங்கறதுக்குள்ள போயிடலாம்.
அடிச்சி பிடிச்சி கிளம்பினோம்.
காலை காட்சி ஆரம்பித்ததோ இல்லையோ.. நான் ஏமாறும் படலம் ஆரம்பித்தது.
"எழில், காசு எவ்வளவு இருக்கு!!?"
"ரெண்டு ரூவா சில்லறை"
"என்கிட்டே ஒரு மூணு தேறும், வா நைசா போய் பாமா ருக்மணி பாத்துட்டு வந்து இந்த பார்ம்ஸ் வாங்கின்னுபோலாம் "
கிளம்பினோம். பள்ளி சீருடை அணிந்து இருக்கின்றோம் என்பதை மறந்தும் கூட.
தியேர்ட்டர் வாசல் எதிரில்..
"என்ன கதவு பூட்டி இருக்கு..!!!? "
நாட்கள் வாரங்களாக..
அதுவரை கமர்கட்டு, நாவற்பழம், குச்சி ஐஸ் என்ற நொறுக்கு தீனிகள், டீ, சமோசா மற்றும் கோன் ஐஸிற்கு மாறின.
பள்ளி துவங்கி வாரத்திற்கும் மேலாகிவிட்டதே. இனம் இனத்தோடு சேரும் என்பது போல்..
கவாஸ்கர் க்ரூப்
கபில் தேவ் க்ரூப்
ரஜினி க்ரூப்
கமல் க்ரூப்
மேலே இருக்கும் அனைவரும் இருக்கும் இளையராஜா க்ரூப்
நன்றாக படிப்போர் க்ரூப்
பணக்காரர் க்ரூப்
பேக் பெஞ்ச் க்ரூப்
என்று பல க்ரூப்கள் தலையெடுக்க..
எனக்கு கிடைத்தான் ஒரு அருமையான நண்பன் "எழில்"
அவனும் பத்தாவது வரை வேறு ஏதோ பள்ளியில் படித்தவன். என்னை போலவே பத்தாம் வகுப்பு தேர்வில் எக்கசக்க மதிப்பெண் எடுத்து கெக்கபெக்க என்று முழித்ததால் அவன் பெற்றோர் இவனை +2 வில் நல்ல பள்ளியில் சேர்க்கவேண்டும் என்று St.Gabriels பள்ளியில் சேர்த்தார்கள்.
முந்தைய ஏமாற்றத்தை படிக்க இங்கே சொடுக்கவும் .
என்ன இது சினிமா - ரஜினி - இளையராஜா என்று நன்றாக ஆரம்பித்த மெட்றாஸ் மீண்டும் மீண்டும் ஏமாற்றத்தையே தர போகின்றது என்பதை இரண்டாம் நாளிலே புரிந்து கொண்டேன்..
மெட்றாஸ் எனக்கு தந்த இந்த ஏமாற்றம் என் வாழ்க்கையையே புரட்டி போட்டு மாற்றி விட்டது.
பத்தாவது வரை ஒவ்வொரு வகுப்பிலும் இன்ஸ்பெக்சனுக்கு ஆபிசர்கள் வருகையில் ஒரே ஒரு கேள்வி தான் அனைவரிடம் கேட்கப்படும். அதுவும் மேஜர் சுந்தராஜன் பாணியில்..
"பெரிசானாவுடன் நீ என்னவா வர போற, What do you want to be when you grow big?"
இந்த கேள்விக்கு வருடா வருடம், மொத்த வகுப்பும் "டாக்டர், டாக்டர்" என்று பதில் சொல்லும். அடியேனும் அதற்கு விதிவிலக்கல்ல. ஏழாவதோ அல்லது எட்டாவதிலோ இந்த இன்ஸ்பெக்சன் நடக்கையில் சன்னல் வழியே பார்க்க ஆகாயத்தில் ஒரு விமானம் தெரிய, ஒரு சேஞ்சிற்க்காக சிட்டுவேஷன் கருதி "Pilot" என்று மாற்றி கொண்டேன். மற்ற படி "டாக்டர்" தான்,
சரி, மெட்றாஸ் என்ன ஏமாற்றியதா?
முதல் பாகத்தை படிக்க இங்கே சொடுக்கவும்.
கரிவடைக்கு பதிலாக வடைகரியினால் வந்த ஏமாற்றத்தை நினைத்து கொண்டே மீண்டும் டாக்சியில் ஏற..
வெற்றிகரமான 150 நாளை நோக்கி "பில்லா"புதிதாக ஓட்ட பட்டு இருக்கும் "அன்புக்கு நான் அடிமை"
அன்றும் இன்றும் என்றும் என் வானிலே ஒரே வெண்ணிலா என்று கூறும் விரைவில் " ஜானி"
என் வாழ்வின் பொற்காலமான 15 - 23 வயதுகளை ரஜினி இளையராஜா கொள்ளை அடிக்க போகின்றார்கள் என்று அறியாமலே கொள்ளை போனேன்.
அதற்கு முன் பல முறை சென்று இருந்தாலும் மெட்ராஸ் என்றவுடன் நினைவிற்கு வருவது பதினான்காம் வயதில் +2 வகுப்பிற்கு சென்ற பயணம் தான்.
போர்ட்டர் ஒருவரை வைத்து வெளியே வந்து டாக்சி ஒன்றை பிடித்து அத்தை வீட்டை நோக்கி செல்ல சாலையின் இருபுறமும் 70MM அளவிற்கான சினிமா போஸ்டர்கள்.
எங்கு பார்த்தாலும் பில்லா ரஜினி!
சனிகிழமை காலை அதுவுமாய், அம்மணிகள் மூவரும் பணிக்கு செல்ல அடியேன் மட்டும் இல்லத்தில்!
சும்மா தானே இருப்பீங்க, இதையெல்லாம் செய்யுங்கன்னு மூவரும் ஒரு லிஸ்ட் போட்டு கொடுத்து செல்ல, லிஸ்டில் இருக்கும் ஒவ்வொன்றாக செய்து முடிக்கையில் கடைசியில் எனக்கு பிடிக்காத நான் வெறுக்கும் ஒன்று.
"காஸ்ட்கோ" என்ற கடைக்கு சென்று , இதை எல்லாம் வாங்கி வாருங்கள் என்று ஒரு அட்டவணை.
பதிவை துவங்கும் முன்.... First thing first..
முதல் முதலாக விமானத்தில் ஐரோப்பியாவை கடக்கபோகும் நாள் வந்த போது, ஒரு முறைக்கு மூன்று முறை பிரிட்டிஷ் ஏர்வேஸ் அலுவலகம் சென்று
"எனக்கு ஜன்னல் சீட் தான் வேண்டும்!!"
என்று கேட்டு அதை உறுதி படுத்தி கொண்டு அந்நாள் வர விமானத்தில் ஏறினேன். என் ராசி அந்த முழு பயணமும் பகல் நேரத்தில். எதிரில் இருந்த பெரிய டீவியில் நாங்கள் தற்போது எங்கே பறக்கின்றோம் என்று காட்டி கொண்டு இருக்க.. கீழே ஆல்ப்ஸ் மலை!
மார்ச் மாதம் துவக்கத்தில் எங்கள் கம்பெனியின் தலைமை அதிகாரி அனைவரையும் அழைத்து..
அலுவலகத்தில் உள்ள அம்மணிகள் சந்தோசமாகவும் ஆண்மகன்கள் சோகமாகவும் கிளம்பினோம்.
அன்றில் இருந்து இன்று வரை நிலைமை மாறவில்லை.
வெளிநாட்டில் வசித்து வருவதால் இந்தியாவில் குடும்பத்திலும் மற்றும் நட்ப்புகள் மத்தியில் நடைபெறும் விசேஷங்களுக்கும் துக்கங்களுக்கும் போக முடியாதது பெரிய வருத்தமே.
திருமணம் - பிள்ளை வரவு போன்ற நற்காரியங்களை தொலை பேசியில் மகிழ்ச்சியாக கொண்டாடினாலும், மரணம் போன்ற துக்கமான காரியங்களை தொலை பேசியில் பேசி ஆறுதல் தர முடியாத கையாலாகாத நிலைமையை நினைத்து அடிக்கடி நொந்து கொள்வேன்.
கிட்ட தட்ட முப்பது வருடங்கள் இப்படி போனாலும் எனக்கு நானே ஒரு சட்டம் எழுதி வைத்து கொண்டுள்ளேன்.
எப்போது இந்தியா சென்றாலும் முதல் வேலையாக சமீபத்தில் இறந்தோர் கல்லறைக்கு சென்று ஒரு மலர் வளையம் வைத்து விட்டு தான் மற்ற வேலை பார்ப்பேன்.
அதில் தான் என்ன ஒரு திருப்தி.
14 வயது இருக்கும்.
ஐரோப்பா பயணத்தை முடித்து திரும்பி வந்த அன்னை அடியேனுக்கு எடுத்த வந்த பரிசு.
"அங்கே ஆபிசில் இருக்குற ஒரு ஜெர்மனி ஆளிடம் உன் வயசை சொல்லி வாங்கி வர சொன்னேன், இந்தா"
தொட்டு பார்த்தேன். இது என்ன காட்டன் டெரிகாட்டன் பாலிசியஸ்டர் போல இல்லாமல் ரொம்ப தடியா. வெளியே ஒரு கலர் உள்ள வெளுத்து இருக்கே.. என்று நினைக்கையில், அம்மா,
"பிடிச்சு இருக்கா?"
ஏமாற்றத்தை மறைத்துவிட்டு
"ஆமா "
என்று சொல்லிவிட்டு அருகில் இருந்த மில்க் சாக்லெட்டை தாக்க ஆரம்பித்தேன்.அன்றில் இருந்து இன்று வரை மில்க் சாக்கலேட்டுக்கு அடிமை, அது வேற கதை.
பரிசை எங்கே வைத்தேன் என்று கூட மறந்துவிட்டேன். ஏனோ பிடிக்கவில்லை. சில மாதங்கள் கழித்து பெங்களூர் செல்ல அங்கே ஒரு பிறந்தநாள் விழாவிற்கு வந்து இருந்த அனைத்து இளசுகளும் அதையே அணிந்து இருந்தார்கள். பார்க்கவும் நன்றாகத்தான் இருந்தது. இருந்தாலும் அதன் மேல் ஓர் ஈர்ப்பு வரவில்லை.
மாதங்கள் கழிந்தது. சகலை ஒருவன், இந்த வார சன் இதழில் "கிரீஸ்" என்ற ஆங்கில படத்தின் போஸ்டர்.
ஆஹா...
ஓஹோ..
அருமை..
அட்டகாசம்.
என்று சொல்ல..மேலே செல்லும் முன்...
அந்த காலத்தில் "தி சன் " என்ற ஆங்கில பத்திரிக்கை வாங்கும் பழக்கம் இருந்தது. அதன் நடுபக்கத்தில் மிகவும் பிரபலமான ஹாலிவுட் நடிகர் , கிரிக்கட் வீரர் , ஆங்கில பாடகர் , சினிமா போஸ்டர் போன்று ஏதாவது இருக்கும். அந்த போஸ்டருக்காகவே இந்த இதழை வாங்குவோம். விலை ஒன்னரை ருபாய் (70களில்).
ஓடி சென்று வாங்கி வந்தேன். அருமையான போஸ்டர். இன்னாதான் சொல்லு வெள்ளைகாரன் வெள்ளைக்காரன் தான் . வாழ தெரிஞ்சவன். என்னமா அனுபவிச்சு வாழறான் என்று நினைக்கையில், அந்த போஸ்டரில் "அது" தென் பட்டது.
அம்மா வாங்கி வந்த அந்த "ஜீன்ஸ்".
அட பாவத்த, இம்புட்டு அழகா இருக்கே. என் கண்ணே பட்டுடும் போல இருக்கேனு, நினைத்து கொண்டே..
அணிந்தேன்..
அணிந்தேன் என்று சொல்வதை விட அது என்னை அணிந்தது என்றது தான் சொல்லவேண்டும்.
ஒவ்வொரு காலாய் உள்ளே விட்டு இடுப்பிற்கு மேல் ஏற்றி விட்டு பட்டனை போட்டு விட்டு வெண்கல ஜிப்பை மேலே இழுத்து விட்டு கண்ணாடியில் என்னை நானே பார்த்தேன்..
"விசு.. இனி உன் வாழ்வில் இதை விட உன்னை யாரும் அதிகம் தொட போறது இல்லேனு ஒரு அசரீரி"
பள்ளிக்கூடத்தில் சீருடை வெள்ளை - வெள்ளை ... இன்னாடா இது ? கைக்கு எட்டியது காலுக்கு எட்டவில்லையே என்று மாலையிலும் மற்றும் வார இறுதியிலும் அணிந்து அணிந்து கருநீலத்தின் இருந்த ஜீன்ஸ் சாயம் போய் சாம்பல் நிறத்திற்கு வந்து இருந்தது.
பெங்களூரில் இருந்து விடுமுறைக்கு வந்த சகலை..
"விசு, செம்ம ஜீன்ஸ்.. "Levis or Wrangler" என்று கேட்க, அன்று தான் இவை இரண்டும் செம ஜீன்ஸ் வகைகள் என்று அறிந்து கொண்டேன். ஊருக்கு திரும்பி போகுமுன் அவன்.. காலில் விழாத குறையாக..
"என்னோட புது Levis இல்லாட்டி Wranglerரில் ஒன்னை எடுத்துக்கோ. இதை எனக்கு தா"
என்று சொல்ல ...
இவன் என்ன சாயம் போன ஜீன்சுக்கு புதுசு தரேன்னு சொல்றான், இந்த விசாரணையில் பல திடுக்கிடும் தகவல்கள் இருக்கும் போல இருக்கேன்னு கூகிளை தட்டினேன்.
சாயம் போன ஜீன்ஸ் (Faded Jeans) வகையறாவின் பெருமையை அன்று தான் அறிந்து கொண்டேன்.
நிற்க!!உங்களில் பலர்...!!
என்னமா அளந்து விடுற விசு ? ஒரு அளவு வேணாமா!!? அந்த காலத்தில் கூகிள் எங்கே இருந்ததுன்னு நாக்கை புடிங்கிக்கிற மாதிரி நாலு கேள்வி பின்னூட்டத்தில் கேட்கலாம்னு துடிக்கிறீங்க..
சும்மா ஒரு ப்ளோவில் சொன்னேன்.
"சாயம் போனதுக்கு எதுக்குடா புதுசு தாரேன்னு சொல்ற" என்று சகலையிடம் நான் கேட்டதற்கு அவன் தான் அதன் மகிமையை விளக்கினான்.
"இவ்வவளவு தெரிஞ்ச பிறகும் எப்படி தருவேன்..?!! "
"ப்ளீஸ்.. வேணும்னா.. ரெண்டையும் தாரேன். ப்ளீஸ்.. " கெஞ்சினான்.
"கொஞ்ச நாள் போட்டுட்டு அப்புறமா தாரேன்.. "
அந்த கொஞ்ச நாள் அடுத்த வருடம் முழுக்க என்று எங்கள் இருவருக்குமே தெரியாது.
நம்ம ராசி பிரகாரம் அடுத்த ஆண்டு வேறொரு பள்ளிக்கு மாற்ற பட.. அங்கே சீருடை சாம்பல் நிற பேண்ட் -வெள்ளை சட்டை .
சாயம் போன என் ஜீன்ஸிற்கும் அவர்கள் சொன்ன சாம்பல் நிறத்திற்கும் ஆறு வித்தியாசம் கூட இல்லை. நம்பினால் நம்புங்கள் இல்லாவிடில் பரவாயில்லை. ஒரு முழு ஆண்டை அந்த ஒரே ஒரு ஜீன்ஸில் சமாளித்தேன்.
மாதங்கள் கழிந்தன.
அம்மாவும் உடன் பிறந்தோரும் அடிக்கடி வெளிநாடு சென்று வருவதால், கால் நிறைய ஜீன்ஸ். நம்ம வேற கடைக்குட்டி சிங்கமாச்சே.. கேட்டது எல்லாம் கிடைக்கும் காலம். ஏறக்குறைய அனைத்து நிறங்களில் வந்து இருந்தாலும் நமக்கு பிடித்தது என்னமோ நீலம் தான். நான் மட்டும் போட்டு ரசிக்காமல் ஜீன்ஸ் அணியும் தோழர் தோழிகளையும் ரசித்தது உண்டு.
கல்லூரி நாட்கள்!
அவனா... !!?அந்த ப்ளூ கலர் பேண்ட்டு போட்டுன்னு இருப்பான்.. அவன்தானே..
அவனே தான்.
அடுத்து வேலை.
நல்லதோர் பேண்ட், சூட் கோட் பூட் டைஎன்று தான் அலுவலகம் செல்ல வேண்டும் .
பெங்களூரிலும் சரி, பாம்பேயிலும் சரி, வளைகுடாவில் சரி.. இந்த கருப்பு கோட் வெள்ளை சட்டை, கருப்பு பேண்ட் மட்டும் டை என்பது உடன்பிறப்பாகிவிட்டது.
வேலைகள், வேளைகள், நட்புகள், பகைகள், பழக்கங்கள் அனைத்தும் மாறி மாறி வந்த போதும்.. ஜீன்ஸ் மட்டும் கூடவே நின்றது.
திருமணமான புதிதில் . இது என்ன சாக்கு மூட்டை போல இருக்கு என்று சொன்ன அம்மணியிடம் கூட இப்போது அரை டசன் ஜீன்ஸ் இருக்கும். நமக்கு பிடித்தது தானே, அவர்களுக்கும் பிடிக்க வைத்து விட்டேன். பிள்ளைகளும் சரி ஜீன்ஸ் மேல் அதே காதல் தான்.
பிள்ளைகள் ஜீன்ஸில் ஒரே பிரச்சனை . சாயம் போனது மட்டும் அல்லாமல் அங்கே இங்கே கிழித்து கொண்டு தான் அணிகிறார்கள். புதியதாக வாங்கி தரட்டும்மா என்றேன்..
"வேணாம்.. இப்படி ஜீன்ஸ் போடுறது தான் இப்ப பேஷன்"
என்று சொல்லி விட்டார்கள்.
பணியினிமித்தம் அமெரிக்கா வந்த புதிதில் முதல் நாள் அலுவலகத்திற்கு விதியே என்று மீண்டும் கோட் பூட் சூட் டை என்று செல்ல.. அங்கே..
"இப்படி தான் ஆபிசுக்கு டிரஸ் பண்ணுவியா?"
மனதில்.. ஏண்டா.. நானே விதியேன்னு இப்படி இருக்கேன். இது கூட பத்தலையா...
"எஸ்.. ஏன்?!!"
"இல்ல, இங்கே கலிபோர்னியாவில் நாங்க எல்லாரும் கஷுவலா டிரஸ் பண்ணுவோம். உனக்கு இப்படி பிடிச்சி இருந்தா அப்படியே இரு.. எங்களுக்கு டெனிம் ( Denim ஜீன்ஸின் மறுபெயர்), T ஷர்ட் ஹவாய் ஷார்ட் இருந்தா போதும்"
"என் காலுல்ல பாலை வார்த்த! ரொம்ப நன்றி"
இது நடந்து பதினைந்து வருடங்கள் ஆயிற்று. இன்னும் வேலையையும் மாற்றவில்லை ஜீன்ஸையும் மாற்றவில்லை.
ஜீன்ஸ் மேல் என் இம்புட்டு அன்பு?
நல்ல கேள்வி. பல பதில்கள். ஒவ்வொரு பதிலும் ஒவ்வொரு காலத்திற்கு பொருந்தும்.
ஸ்டைல்.
வசதி (Comfortable)
Long Lasting
Long term Investment
துவைக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை
அப்படியே துவைத்தாலும்.
துவைப்பது சுலபம்.
இஸ்திரி தேவை இல்லை.
மேலே சட்டை டீ ஷர்ட் கோட் ஜிப்பா எதுவேண்டுமானாலும் அணியலாம்.
கோடை, குளிர் , மாலை, வெயில் எல்லாத்துக்கும் ஒத்து போகும் !
சாப்பிட்டு அப்படியே கைய துடைச்சிக்கலாம்.
நிறைய பாக்கெட்
சில இடங்களில் சிறப்பு மரியாதை.
இன்னும் பல.
சில நாட்களுக்கு முன் , பிள்ளைகள் ஒரு விஷேஷத்திற்கு அழைக்க.. நானும் அவர்கள் பாணியில் கிழிஞ்ச ஜீன்ஸ் அணிந்து கொண்டு செல்ல.. காரில் இருந்து இறங்கும் போதே என்னை பார்த்த இளையவள் ஓடி வந்தாள்.
"ஏன், பழைய கிழிஞ்ச ஜீன்ஸ் போட்டுன்னு வந்தீங்க?!!"
"ஹலோ, புதுசு .. .போன வீக்எண்டு தான் இந்த பார்ட்டிக்கு போடலாம்ன்னு வாங்குனேன்."
"என்கிட்டே சொல்றது இல்லையா? "
"நீங்க தானே சொன்னீங்க.. இந்த மாதிரி கிழிஞ்ச ஜீன்ஸ் தான் பேஷன்ன்னு , அதுதான்."
"ஐயோ, அது பேஷன் தான்,, ஆனா எங்களுக்கு, உங்களுக்கு இல்ல!!"
"ஏன்?"
நாங்க போட்டா அது புதுசுன்னு எல்லாருக்கும் தெரியும்?"
"இதுவும் புதுசு தானே.. வாங்கி ரெண்டு நாள் கூட ஆகல.. "
"நீங்க போட்டா.. பாரு.. கஞ்சன்.. கிழிஞ்ச ஜீன்ஸ் போட்டுன்னு வந்து இருக்கான். புதுசு வாங்குறது தானே.. அவ்வளவு என்ன கஞ்சம்ன்னு சொல்லுவாங்க"
"எனக்கு மட்டும் ஏன் அப்படி..!!?"
"உங்க ரெப்புட்டேஷன் அப்படி "
பின் குறிப்பு:
உண்மையாவே நான் போட்டு இருந்த ஜீன்ஸ் வயசாகி அடிபட்டு கிழிஞ்சி போனது தான் என்பதை அம்மணிகள் மூவரும் கண்டு பிடிக்காதவரை மகிழ்ச்சி.
"பொண்ணு வயசு ஆகினே போது! ஏதாவது ஒரு நல்ல வரன் வந்தா சட்டு புட்டுன்னு முடிங்க.."
"கோயில் மாடு மாதிரி சுத்தினு இருக்கான், ஒரு கால்கட்டை போடுங்க.. "
இப்படி பெற்றோர்களை உற்றார் உறவினர் "டார்ச்சர்" செய்ய, நேராக திருமண தரகர்..
ஆயிரம் பொய்யாவது சொல்லி ஒரு கல்யாணம் பண்ணலாம் என்ற லாஜிக்கில் ஜாதகத்தை எடுத்துனு வாங்கோன்னு..
சொல்லி.
இடம் :எருக்கஞ்சேரி, தரங்கம்பாடிக்கு அருகில்
வருடம் :1977 போல்
வயது :13 போல்
படங்கள் எடுத்த தேதி : ஆகஸ்ட் 8 , 2020 ,
படங்கள் எடுத்த இடம் ;கலிபோர்னியா, அமெரிக்கா
இன்னொரு கோடை விடுமுறை வர, இம்முறை தரங்கம்பாடி அருகில் உள்ள எருக்கஞ்சேரி என்ற கிராமத்தில் வாழும் தாத்தா வீட்டு பண்ணைக்கு பயணம்.
எங்கே எங்கே இருந்தோ கிளம்பி, ரிக்ஷா, ஆட்டோ. பஸ் பிடித்து விழுப்புரம் சந்திப்பை வந்து சேர அங்கிருந்து மாயவரத்திற்கு ரயில். மாயவரம் அடைந்து அங்கு இருந்து ஒரு பஸ் பிடித்து எருக்கஞ்சேரி வர, பஸ்ஸை விட்டு இறங்கும் போதே, அங்கே நொங்கு விற்று கொண்டு இருந்தவர்...
"தாத்தா வீட்டுக்கு வந்தீயா..? நீ வருவேன்னு சொன்னாரு, "
