ஏழாவதில் ஒரு பாடம்

ஏழாவது என்று நினைக்கின்றேன். பருகுரில் படித்து கொண்டு இருக்கையில்...

சாதா ஐஸ் அஞ்சு பைசா... சேமியா ஐஸ் பத்து பைசா ..

கையில் பத்து பைசா இருந்த போதும்.. இன்றைக்கு ஒன்று நாளைக்கு ஒன்று என்று இரண்டு சாதா ஐஸ் கிடைக்குமே என்று பச்சை கலர் ஒன்று கேட்டு வாங்கி சாப்பிடும் போது..

புதிதாக வந்த EB ஆபிசரின் ராசாத்தி யோகராணி.. கையில் பத்து பைசா சேமியா ஜஸ்ஸோட அடியேனை பார்க்க..

இவளுக்கு தான் என்ன பெருமை என்று நான் நினைக்கையில்..

இதுக்கு முன்னால சேமியா ஐஸ் சாப்பிட்டு இருக்கியா என்றாள்...

இவளுக்கு உண்மையாகவே பண திமிர் தான் என்று பொங்கி கொண்டே.. இல்லை என்ற உண்மையை வெட்கத்தோடு சொன்னேன்.

இந்தா .. ஒரு கடி கடிச்சிக்கோ என்று அவள் நீட்ட..

பள்ளி கூட நாட்கள்னு ஒரு புத்தகம் போடலாமா? ஆனா படிக்க ஆள் வேணுமே..

ஐயோ.. வேணாம் எச்சி...

பரவாயில்லை, நீதானே .. ஓரத்துல கடிச்சிக்கோ.....

அவசர பட்டு யாரையும் தவறாக எண்ணிவிடாதே என்று அவள் அன்று கற்று கொடுத்த பாடம் இன்றும் உள்ளது..

அவள் தான் எங்கேயுள்ளாள் என்று தெரியவில்லை.