9000 மைல் தாண்டி வந்த....மனைவி அமைவதெல்லாம்!

இன்னும் மூணு மணி நேரத்தில் விமான நிலையத்தில் இருக்க வேண்டும். நேரத்திற்கு போங்க..

சரீங்க. மொத்த பயணமே 22 மணி நேரம் ஆச்சே, அதனால தான் கடைசியா நல்ல ஒரு "Bangalore பிரியாணி"  நானும் ராசாதிகளும் சாப்பிட்டு கொண்டு இருக்கோம்.

ஹ்ம்ம்ம்ம்... "Bangalore பிரியாணியா"?...கொடுத்து வைச்சவங்க.

நீங்க என்ன சாபிப்டீங்க?

காஞ்சி போன ரொட்டி துண்டும், காப்பி தண்ணியும்,

சரி சரி, கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்குங்க,
நாங்க நாளைக்கு மதியம் இருப்போம் இல்ல, அப்ப ஏதாவது சமைக்கலாம்.

சரி, அந்த பிரியாணி எப்படி சுவை?


உங்கள வெறுப்பு ஏத கூடாதுன்னு தான் நான் சொல்லவில்லை, ரொம்ப சூப்பர்.

ஹ்ம்ம்... எனக்கு இல்லை.. எனக்கு இல்லை..சரி நேரத்திற்கு கிளம்பி வந்து சேருங்க, நான் விமான நிலையத்தில் சந்திக்கிறேன். "Bon Voyage"!

அடுத்த நாள் மதியம், லாஸ் அன்ஜெல்ஸ் விமான நிலையத்தில்; 

வெல்கம் பேக், லேடீஸ்...பயணம் எப்படி இருந்தது?

கொஞ்சம்கஷ்டம் தான்.. இரண்டாவது விமானத்தில் 16 மணி நேரம் அமர்ந்தே இருந்தது கொஞ்சம் சிரமம் தான்.

நீங்க எப்படி இருக்கீங்க.

எதோ சௌக்கியம் பரவாயில்லை.

சரி போற வழியிலேயே ஏதாவது சாப்பிட்டு போலாமா? வீட்டிற்கு போய் சமைக்க நேரம் ஆகி விடும்.

இல்லங்க, வீட்டிற்கு நேராக போகலாம்.

சரி..

வீட்டை அடைந்தவுடன்.

எங்க இந்த பையை எல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம், முதலில் சாப்பிட வாங்க?

வந்து 5 நிமிஷம் ஆகவில்லை, எப்படி சாப்பாடு?

இங்க மேசைக்கு வாங்க.

மேசையில்.. 

இது ஏன்னா, சூப்பர் பிரியாணி?

இல்லங்க, நாங்க சாப்பிடும் போது தானே நீங்க கூப்பிடீங்க, உடனே ஒரு டப்பாவில் போட்டு பிரீஸ் பண்ணிவிட்டேன். விமானநிலையத்தில்
என்னான்னு கேட்டாங்கோ, சாப்பாடு, எனக்கு தான் சொன்னேன், விட்டுடாங்கோ.

அவ்வளவு நேரம் விமானத்தில் எப்படி கெடாம இருந்தது.

இல்ல, அந்த பணிபெண்ணிடம், குளிர்பெட்டியில் வைக்க முடியுமான்னு கேட்டேன், சரின்னு சொன்னாங்க.

இங்க வந்து வெளிய வரும் போது எதுவும்  கேட்கவில்லையா?

அந்த "சீட்டி"ல உணவு ஏதாவது இருக்கான்னு கேட்டு இருந்தது, ஆமாம்னு போட்டேன்,சரி போன்னு அனுப்பி வச்சிடாங்க.

உங்க நல்ல காலம், உங்களுக்கும் பிரியாணி...

ஹ்ம்ம்.... மனைவி அமைவதெல்லாம்.....கணவன் செய்த புண்ணியம்..